شرکت گسترش مبلمان آسیا با نام تجاری گروه صنعتی رضکو یکی از بزرگترین و معتبرترین طراح، مشاور و مجری سالنهای آمفی تئاتر، سینما و کنفرانس در ایران و بزرگترین ارائه دهنده محصولات صنعت آمفی تئاتر و سالن کنفرانس در خاورمیانه است که با بیش از ۵۰ سال سابقه تولید به خوبی توانسته رویای ذهنی مخاطب را دستکاری و بهروز کند.
سعید رضایی مدیرعامل شرکت رضکو با شخصیت کاریزماتیک خود صنعت سینما را از قبل از انقلاب و تاکنون واکاوی میکند و با اینکه توسعه سینماها در واحدهای مسکونی را عامل گسترش فردگرایی میداند، اما رمز موفقیت در دنیای مدرن امروز را در رضایت مشتری میداند. در اواخر دهه ۱۳۸۰ که داشتن رویای سینمای خانگی توجه افراد مشهور را به خود جلب کرده بود، رضکو وارد مرحله تولید و اجرای سینمای خانگی شد و امروزه مبلمان سینمای خانگی یکی از بارزترین آپشنهای آپارتمانهای لوکس محسوب میشود… گپ و گفت ما با سعید رضایی، مدیرعامل شرکت رضکو را در زیر بخوانید…
مصاحبه کننده: سولماز ایمانی
جناب رضایی بد نیست گفت و گو را با معرفی رزومهای از فعالیتهای شرکت رضکو شروع کنیم… بفرمایید.
شرکت رضکو با حدود ۵۲ سال سابقه، استارت فعالیت خود را در اواسط سال ۱۳۴۵ زد؛ اما عملا حیات مستقل خود را از ابتدای سال ۱۳۴۶ آغاز کرد. گروه صنعتی رضکو طراح، مشاور، مجری و تامین کننده تجهیزات سالنهای آمفی تئاتر و سینما، کنفرانس و گردهماییها، سالنهای مساجد و استادیوم هاست. همچنین میتوان رضکو را بزرگترين و معتبرترين كمپانی فعال در اين عرصه در ايران نامید.
رضکو شامل کارخانههای مجهز به صندلیسازی و تولید تجهیزات دکوراتیو مانند پنلهای آگوستیک، درها و میزهای کنفرانس، تریبونها و امکانات خاص دیگر است. دفتر مرکزی آن مشغول بازرگانی است و به واردات قطعات مورد استفاده صنعت مبلمان سازی و صادرات محصولات میپردازد.
با این حال بنظر میرسد تمرکز رضکو بر مبلمان سازی است، درسته؟
از جایی که از سال ۱۳۴۶ مبلمانسازی حرفه اصلی ما بوده اکثرا رضکو را با صنعت مبلمانسازی میشناسند، اما از اواخر دوره جنگ تحمیلی که فضا بهبود پیدا کرد شیب سازندگی و تولیدات داخلی صعودی شد و ما وارد بحث تجهیز دکوراتیو سالنها بصورت تخصصی شدیم؛ بنابراین ۲۵ سال از سابقه ۵۰ ساله رضکو به صندلیسازی و ۲۵ سال بعدی به دکورسازی فضاهای اجتماعی اختصاص یافت.
از فضاهای عمومی سخن گفتید، آیا وارد بحث مبلمانهای شهری هم شدهاید؟
هنوز وارد بحث مبلمانسازی شهری نشدهایم و برای ورود به این مقوله عجله نمیکنیم، فعلا فکر میکنم در فضاهای مسقف جای کار بسیاری وجود دارد اما ورود به این مقوله جزو برنامههای آتی ما هست.
جناب رضایی جایی در سخنان پیشین شما خواندهام که رضکو یکی از بهترینهای دنیاست، چطور این ادعا را ثابت میکنید؟
البته بهترین و به نوعی خاص. وقتی به رقبای خارجی خود از چین گرفته تا کشورهای اروپایی یا ترکیه و روسیه فکر میکنم به این نتیجه میرسم که در بین همه آنها هنوز شرکتی ندیدهام که مثل رضکو بیشترین سهم از یک مجموعه را در حوزه صندلیسازی به خود اختصاص بدهد.
شرکتهای بزرگی در دنیا داریم که در زمینه صندلیسازی از ما بهتر هستند و شرکتهای بزرگی در دنیا وجود دارند که از نظر تجهیز الکتریکال، صوت، نور و تصویر و یا دکوراسیون در میدان مقایسه از ما بهتر هستند، همچنین بسیاری شرکتها از نظر پانل آگوستیک و …از ما قوی ترند، اما شرکتی که هم مبل بسازد، هم دکورسازی کند و هم تجهیزات را از A تا Z پشتیبانی کند را به ندرت میتوان یافت .
در طی ۱۰ سال اخیر پروژههایی به ما رجوع شده که حتی بحث عملیاتی ابنیه و ساختمانسازی را هم از ما خواسته اند… برای مثال یک چهار دیواری به ما تحویل میدهند و بخاطر مشکلات ایزولاسیون و آگوستیکی کفسازی، گرادیان بندی و دیوارهای جداکننده را به ما واگذار میکنند. بنابراین کلیه مباحث زیرسازی، تجهیز صوت، نور و تصویر، دکور و مبلمانسازی به عهده ما واگذار میشود. اگر اشتباه نکنم ما تنها شرکتی در دنیا هستیم که کل مراحل فوق را انجام میدهد و همین موضع چند منظوره بودن فعالیت رضکو دلیل بر خاص بودنش است. از سوی دیگر مقولهای در ایران وجود دارد که بخاطر نپرداختن به آن مثل صنعت خودروسازی چندان نام خوشی در دنیا نداریم، اما ایران در بحث فرش، پسته، زعفران و … حرف اول در دنیا میزند و رضکو و همکارن صنفیاش در بحث فضاهای عمومی مانند سینما و آمفی تئاتر جزو بهترینها در دنیا هستند.
سالنهای ویژهای در ایران ساخته میشود. با وجود اینکه سینما در ایران در دورهای عقب ماند و مردم با سینما قهر کردند، اما به ادعای بزرگان سینمای داخل و خارج، سینمای ایران جزء بهترینهای دنیاست. کیفیت سالنهای سینمای آمریکا، کانادا، روسیه به خوبی سالنهای ایران نیست، ایرانیها به داشتن سالنهای با کیفیت و به فضاهای معماری داخلی اهمیت خاصی قائلند در حالی که سالنهای سینمای کانادا و آمریکا به پرده صوت و تصویر بیش از سالن و محیط عمومی بها میدهند. به سینما کوروش فکر کنید که حین ورود به این سینما چه شعف و لذتی بر انسان غالب میشود. این در حالی است که مدیران سینماهای ایران در زمینه صوت و تصویر نیز در تلاشند بهترین کیفیتها را تعبیه کنند. مطمئن باشید زمانی که در ایران بتوانیم فیلمهای ۳بعدی یا imax پخش کنیم در این زمینه نیز بهترین خواهیم شد.
مدتی است سازندههای ممتاز قسمتی از فضای واحد مسکونی را به سینمای خصوصی اختصاص دادهاند، رضکو در این زمینه چه تجربهای داشته است؟
سازندههای ممتاز فضایی را برای ایجاد گردهماییها بین ساکنین و با نام سالن اجتماعات تدارک دیدند و به مرور پردهای وسط این سالن کشیدند.
البته منظور من اختصاص فضایی داخل هر واحد مسکونی است…
بله… سازندهها پس از ساخت یک سالن اجتماعات در ساختمان کم کم به فکر ایجاد سالن چندنفره در داخل هر واحد مسکونی افتادند. ما در شمال تهران ساختمانهایی را داریم که با اختصاص دادن سالنی چندمنظوره هم برای گردهمایی و هم دیدن تصاویر فضای گرمی را بوجود آوردهاند.
من به لحاظ علاقه و شغلم مخالف این ابتکار هستم چون با ترویج این کار جمعها به سمت فردگرایی توسعه پیدا میکند. البته به نوعی سینماهای اختصاصی روند فردگرایی در جامعه ایرانی را ترویج میدهند ولی از سوی دیگر برخی ترجیح میدهند فیلمی را خانوادگی ببینند… این اتفاق در حال مد شدن است و با تغییر سبک زندگی افراد رفتارها نیز تغییر میکند.
تا جایی که بخاطر دارم رضکو در حال بستن قرارداد همکاری با یک شرکت اروپایی بود، این همکاری به کجا رسید؟
بله یک شرکت از انگلستان. ما با برند این شرکت در کشور آذربایجان آشنا شدیم. در این قرارداد ما تامین کننده صندلیهای ۸ سالن سینما و آنها تامین کننده صندلیهای لوکس VIP بودند. پس از آن، بار دیگر در نمایشگاه بارسلون(بهترین نمایشگاه سینمایی دنیا) همدیگر را ملاقات کردیم و همانجا به فکر همکاری مشارکتی افتادیم. این همکاری در زمان اتفاق برجام بود و به محض امضای برجام و بازدید از کارخانههای طرفین؛ قرارداد همکاری امضا شد، اما این همکاری با شروع تحریمها چیزی در حدود یک سال و نیم بطول انجامید.
تا اینجای قضیه رضکو از این همکاری منتفع شده یا متضرر؟
با اینکه همکاری و مذاکراتمان کامل نشد اما تا همینجای قضیه چیزی در حدود ۱۰۰ هزار دلار مبادله مالی داشتیهایم، اما بدلیل اینکه این برند انگلیسی است به دلیل مشکلات نقل و انتقال مالی و تحویل قطعات دو سال جدی با مشکل مواجه شدهایم.
در همین دوره کوتاه اتفاقات بسیار خوبی رخ داد و چون در زمان عقد قرارداد امکان مسالهدار شدن برجام ناچیز بود به راحتی تکنولوژی این برند وارد ایران شد و اطلاعات، قالبها، نقشههای کاربردی و اکثر نمونههای آنها در دسترس ما قرار گرفت… ما راه را ادامه دادیم و تقریبا ۵۰ درصد مدلهای آنها در ایران کپی شده است. اتفاقا در شهر نخجوان آذربایجان در پروژهای با هم همکاری داریم با این تفاوت که در این دوره احتمالا به جز صندلیها، مبلهای ما نیز بدلیل بهرهگیری از تکنولوژی بالا و قیمت ارزانتر برنده و انتخاب خواهند شد.
در شرایط کنونی بسیاری از کسب و کارها شادابی خود را از دست داده و ناامیدند… شما وضعیت کسب و کار در شرایط کنونی را چطور ارزیابی میکنید؟
برخی شرکتها حق دارند چون آسیبهای جدی دیدهاند، ما هم در برههای صدمه دیدهایم، اما صادقانه میگویم وضعیت اقتصادی رضکو بهتر از قبل شده است. کسانی که دارای کسب و کار بودهاند، واحد تولیدی داشتهاند و از تولیدات خود بهرهبرداری کرده و به جای تهدید فرصتها را دیدهاند این حرف مرا تایید میکنند.
به ما هم خیلی لطمه خورد و برنامهها طبق پیشبینی پیش نرفت اما ما و بسیاری از شرکتهای ریشهدار از آن جهت که با پستی و بلندی راه آشنا بودیم و دورخیزی هم داشتیم راحتتر با این معضل مواجه شدیم… ولی با این وجود بسیار سخت گذشت. میخواهم این را بگویم که ایرانیها باید یاد بگیرند لبه تیغ زندگی کنند و این اتفاق همه ما را به لبه تیغ نزدیک کرد.
همه شرکتهای خوب دنیا روی لبه تیغ زندگی میکنند. ما ایرانیها حاشیه امنیت بزرگی داشتیم. کسب و کارهای تولیدی در ایران بهگونهای است که کاری را تولید میکنیم یا موفق میشود یا راه دیگری را شروع میکنیم، اگر باز موفق نشد راه دیگری را امتحان میکنیم. این فرآیند در ایران به قدری سعی و خطا را تجربه کرده است که از حالت تولید خارج شده است. همه صاحبان صنایع و تولیدکنندگان میدانند در دنیای توسعه یافته در کشورهای پیشرفته اگر اولین آزمونت به خطا رفت آن بیزینس تقریبا به فنا رفته است اما در ایران پشتکار بالاست و تقریبا تمام شرکتهای قدرتمند به بقای خود ادامه دادهاند.
فیلد کاری که تغییر نکرد؟
خیر. مثالی میزنم. قبل از برجام ساختمانسازی برقرار بوده است و افرادی را میشناسم که از یک سو روز به روز ساختمان سازیهایشان بهتر از قبل میشود، از سوی دیگر افرادی از صنوف دیگر وارد مقوله ساختمانسازی شدهاند که با یک شکست خود را ورشکسته مینامند. در حالیکه سازنده حرفهای با سابقه چندین ساله همچنان بهتر از قبل در حال ساخت و ساز است. شرکت رضکو نیز از این قاعده مستثنی نیست و بدلیل سابقه بیش از پنجاه ساله خود رفتارهای سینوسی و فراز و فرودهای بسیاری را تجربه کرده است. ما خودمان سند گویایی از وضعیت بد کسب وکار قبل از انقلاب هستیم.
ما در فیلد کار خودمان قبل از انقلاب با سینماداران سرمایه دار وابسطه به دربار سرو کار داشتیم که بستن قرارداد و نحوه تسویه حسابشان عادی نبود. بعد از انقلاب نیز بد رفتاری با سینماها آغاز شد تا اینکه ارکان اصلی نظام وارد این قضیه شدند و سینمای خوب را از بد جدا کردند و سینمای خوب جای خود را پیدا کرد و پس از مدتی مردم با سینما آشتی کردند. در آن زمان جنگ تحمیلی آغاز شد و اولویتها به جنگ و ارتزاق اختصاص یافت و تاحدودی سینما کمرنگ شد تا اینکه در سال ۱۳۶۸ سینما سازی رواج یافت تا… به افزایش تحریمها رسیدیم.
امثال ما که چنین روزهایی را تحمل کردهاند متوجهاند که چطور با سختیها بیامیزند و برای مشکلات تدبیر بیاندیشند… برای بقا باید کیفیت را افزایش داد… انگلیسیها ضرب المثلی دارند که میگوید: “هنوز آنقدر ثروتمند نشدم که کالای ارزان بخرم”. وقتی اوضاع کسب و کار خراب میشود تعداد خرید کاهش مییابد و خریدار بدنبال کالای بادوام میگردد. میخواهم بگویم طی دو سال اخیر که اوضاع اقتصادی به وخامت گراییده بهترین صندلیهای عمرم را ساختهام و با سختترین کارفرماها مواجه شدهام. قانون طبیعت کار میگوید شرط ماندگاری در بازار ارائه محصول با کیفت و متفاوت است. در شرایط کنونی کارفرما برای کالای با کیفیت هزینه میدهد. محصولات با ژنهای برتر قابلیت رشد دارند و اگر تولیدکنندهای نتواند ژن برتر تولید کند محکوم به فناست، به همین دلیل تقریبا بهترینها ماندهاند و ضعیفترینها کنار رفتهاند.
اما بنظر میرسد هنوز گرایش مردم به سینما کم است…
خیر اینطور نیست. طبق آمار؛ قیمت کل فروش فیلم در ایران در سال ۱۳۹۴، ۶۲ میلیارد تومان، در سال ۱۳۹۶، ۹۴ الی ۹۵ میلیارد تومان، در سال ۱۳۹۷، ۱۶۰ میلیارد تومان بوده است و پیشبینی میشود طی ۴ ماهه اول سال ۹۸ به ۸۰ الی ۱۰۰ میلیارد تومان رسیده باشد و تا پایان سال ۹۸ چیزی در حدود دو برابر فروش سال ۱۳۹۷ برسد. این آمار گواه آشتی مردم با سینماست.
آمار دیگری ارائه میدهم: ما از ۵ سال گذشته ۶ پردیس سینمایی ساختهایم که یکی از این سینماها (در کرج) افتتاح شد که با ۶ سالن و هزار و سی صندلی میتوان گفت بهترین سینمای ایران است. به ۴ سینمای ملت ۸ سینمای دیگر اضافه خواهد شد. به ۱۲ سینمای کوروش یک سینما، به سینمای ایران مال ۱۰ سینما و ۱۴ سینما نیز در مجتمع لوتوس مال واقع در نازی آباد تهران با ۲۷۰۰ صندلی اضافه خواهد شد. در لوتوس مال سینمای خصوصی ۳۲ نفره تعبیه شده که هر صندلی فوق الکتریکال آن ۱۵ میلیون تومان ارزش دارد. به محض افتتاح این مجتمع، خواهید دید که لوتوس مال بعد از سینما پالادیوم لوکسترین سینماهای تهران خواهد بود. مگاپارس با ۸ سالن سینمایی در خیابان معلم در حال ساخت است. ساخت مجموعهای در تهران پارس که با ۲۴ سالن سینمایی طراحی شده فعلا به دلیل پارهای از مشکلات به تعویق افتاده است. این در حالی است که ایران کشش اضافه شدن سینما را دارد و در مقیاس جهانی هنوز جای رشد وجود دارد.
سالنهای سینمای ایران با چه نقاط قوت و ضعفی روبروست؟
همانطور که در ساخت فیلمهای پاک و ارزشی جزو خوبهای دنیا هستیم، به لحاظ ساخت فیلم نیز جزو ردههای بالایی در دنیا هستیم و حتی در رده بندیهای جهانی از کشور ترکیه نیز بالاتر قرار گرفته ایم. بنابراین در محتوی و تعداد فیلم جزو برترینها هستیم، اما از جایی که برای سالنهای سینما به اندازه نیاز صندلی تولید شده بود امروزه با کمبود صندلی در سینماها مواجه شدهایم. امروزه سینماها با آخرین متدها، فضای مدرن، تهویه مناسب، پذیرایی ممتاز ساخته میشوند، تاکنون به این فکر کردهاید که در دنیا چه سرگرمی ارزانتر از سینما وجود دارد؟!
خیلی هم عالی…وضعیت معماری در صنعت مبلمان سازی را چطور ارزیابی میکنید؟
معمارهای امروزه جسارتهای خارق العادهای دارند و پروژهها و طرحهای عالی تحویل میدهند و این خارق العاده بودن دوسویه است و یا به افق و چشم انداز معمار بستگی دارد یا کارفرمایی که بدنبال طرح منحصربفرد است. در این راستا سازندههای لوکسساز بسیاری برای سالنهای کنفرانس و سینماهای خصوصی به جهت خاص بودن صندلی و مبلمانهای رضکو سراغ ما میآیند.
روزی برای من اینهمه جذابیت در ساختمانها بیمفهوم بود اما به تازگی متوجه شدم که این جسارت در طراحی نه تنها به ما خلاقیت میدهد بلکه امیدوارکننده هم هست. ۵سال گذشته مبلی را وارد کردم که بصورت الکتریکال مکانیزم داشت و در عین تخت شدن، دارای چراغ مطالعه، کلید شارژ گوشی و… بود. به مرور با افزایش انتظارات طراحان، سازندهها، معماران و کارفرمایان تولیدات امروزی در مسیر تحول قرار گرفته است. یکی از جسارتها را میتوان به صاحب مجتمع لوتوس نسبت داد که مجتمع فوق لوکس را در منطقه نازی آباد تهران تدارک دیده است… برای جذب افراد باید فضاسازی کرد و بالا و پایین شهر را یکی کرد.
بنظر شما برندینگ چه کمکی به صنعت مبلمان سازی میکند؟
برای اینکه بتوانیم بهترین زندگی را داشته باشیم باید بهترین تصمیم را بگیریم و برای تصمیمگیری بهتر باید نسبت به همه موارد دانش نسبی داشت. وقتی صحبت از برندینگ میشود یعنی باید به مارکی اعتماد کرده باشی و آن را تا حد برند شناخته، قبول کرده و به آن اعتماد داشته باشی. مبلمان هم از این قضیه مستثنی نیست، فقط بنظر من دوستان در صنعت مبلمانسازی کم لطفی کردهاند و نتوانستهاند برندسازی کنند. افرادی که برند را انتخاب میکنند میدانند که کالایی را یکبار برای چندین سال خریداری میکنند.
در صنعت سینما اصطلاحی داریم به نام “ضریب اشغال صندلی” که سینما کوروش بالای ۷۰% ضریب اشغال دارد. بد نیست بدانید… سینما کوروش از نظر آمار فروش بلیط یکی از بهترینهای دنیاست. این یعنی ۸۰% صندلی این سینما پر است. بنابراین صندلی که با طول عمر بالا تولید میشود به مرور نامی از خود به جا میگذارد. در این بین برندها نیز مسئولیتی دارند که همان بر نامش افزون میکند. خدمات پس از فروش، نحوه نگهداری و سیستم بازخرید و فروش محصول نو مواردی هستند که به برندینگ کمک میکند… یکی از دلایل برند شدن رضکو گارانتی ۳ الی ۵ ساله صندلی و مبلهایش است.
تاحدودی جواب این سوال را در صحبتهای پیشین شما گرفتم اما اجازه دهید تکرار کنم شاید بخواهید موضوعی را اضافهتر بیان کنید… خدمات پس از فروش چه تاثیری بر کسب و کارتان داشته است؟
امروزه تولیدکنندگان متوجه شدهاند که موضوعیت خدمات پس از فروش، نگهداری و گارانتی، رفع ایراد، راحتی وجدان نیست، بلکه توسعه بیزینس است. حسن نیت در کار همیشه نقطه امتیاز محسوب میشود و انجام صحیح وظایف تضمینکننده هر بیزینسی است.
کمی از استاندارد و کیفیت مبلمانهای رض کو توضیح میدهید؟
اگر وارد سایت استاندارد ایران شوید و کد ۵۷۸۳ را وارد کنید متوجه استاندارد مبلمانهای صنعتی میشوید که ما در سال ۸۳ تدوین و ترجمه هم کردهایم. مبلمانهای رضکو طبق استانداردهای روز وارد بازار میشوند… تست کالا در پروسه تولید را الزامی کردهایم و سعی بر این بوده که کلیه محصولات اعم از MDF، پارچه و … از نامهای برند استفاده کنیم که متاسفانه بیشتر آنها کالاهای وارداتی هستند، اما ایرانیها در چرم طبیعی حرف برای گفتن بسیار دارند.
پنلهای آگوستیک خاص ما صدا را در بهترین شرایط موجود جذب میکنند که برای تحققق این امر حتما باید از MDF خاص استفاده شود که ما در آن با ایجاد شیار و حفرهها جذب رطوبت را چند برابر کردهایم.
بزرگترین وجه تمایز رضکو با دیگر برندهای ایرانی هم جنس خود چیست؟
ما سعی کردهایم بهترین جنسها از بهترین مارک و برندها را در محصولات خودمان استفاده کنیم. اگر میخواهی جزء بهترینها باشی باید کاری بکنی که بهترینها انجام میدهند. ما ادعا نمیکنیم محصولاتمان بینقص هستند یا هیچوقت خراب نمیشوند چون در کشور ما تهیه کالای برند سخت است گاهی وجود دارد و گاهی نه… اما مدعی هستیم در هر شرایطی در اولین فرصت، نقصان را بدون هیچ انتظاری رفع میکنیم. اتفاقات همیشه رخ میدهند اما جبران اتفاق مهم است.